



Nauczanie jest pod względem neurobiologicznym niezbyt skomplikowanym procesem, jednak na tyle odpornym na różnego rodzaju czynniki, że bardzo łatwo go zaburzyć. W rezultacie efekt jest zupełnie inny od oczekiwanego, a dziecko może zamiast przyswajać nowe informacje, może po prostu zgubić znaczenie wcześniej poznanych zagadnień lub zwyczajnie przestać je rozumieć. Istotne jest więc, aby nauczanie było świadome i zaplanowane. Jak uczyć skutecznie? Czego się wystrzegać?
Samo uczenie się polega na utrwalaniu zmian w zachowaniu, zachodzące pod wpływem doświadczeń. Jest to z neurobiologicznego punktu widzenia wzmacnianie istniejących połączeń w sieci nerwowej, jak i tworzenie nowych. Tutaj warto wspomnieć, że najefektywniejszy dla mózgu sposób zdobywania nowych informacji, to uczenie się nieświadome. Nie jest więc skuteczne np. uczenie się na pamięć, z czym często mamy do czynienia w szkole, a nawet już w przedszkolu. Kluczem do efektywnego uczenia się jest zrozumienie danego problemu.
Sam proces uczenia się jest dosyć uniwersalny, zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci. Jednak im starsi jesteśmy, tym ciężej przychodzi nam wytwarzanie tych nowych połączeń neuronowych. Młody umysł jest chłonny i chętnie przyswaja nowe informacje. Są jednak czynniki, które sprawiają, że uczenie się przychodzi łatwiej i skuteczniej. Przede wszystkim, dzieci uczą się wtedy, gdy same tego chcą. Gdy odczuwają potrzebę poznania czegoś, zrozumienia, to proces uczenia zachodzi wręcz mimowolnie. Kolejnym istotnym czynnikiem jest komfort i bezpieczeństwo w trakcie uczenia się. Jeśli to nie będzie zapewnione, będą wytwarzały się w organizmie hormony stresu, które mogą znacznie zaburzyć cały proces. Co za tym idzie, musimy dziecku zapewnić spełnienie podstawowych potrzeb. Dziecko musi być wypoczęte i odpowiednio odżywione, aby aparat poznawczy funkcjonował jak należy. Bardzo ważnym aspektem jest również to, aby pozwalać dziecku na swobodne doświadczanie i popełnianie błędów. Na efektywność procesu uczenia się, bardzo dobrze działa również praca w grupie. Najlepiej stosunkowo małej, jednak pozwalającej na wzajemną obserwację.